Klaagvlucht...

30 augustus 2017

Pfff, emotioneel was het wel zeg. Eigenlijk viel het best mee de laatste dag in Nederland, totdat ik echt afscheid moest gaan nemen van Tani en mijn moeder. Ik kon hen gewoon niet loslaten, alsof ik ze nooit meer zou zien. Ook had ik al helemaal geen zin meer om te vliegen want mevrouw van de balie zei ineens dat ik de koffer wel zelf moest doorlabellen. Terwijl een uurtje daarvoor mij gerust werd gesteld dat ik niks meer hoefde te doen nadat ik mijn bagage had ingecheckt. 

Na al die stress is het me toch gelukt m'n moeder en broertje los te laten en ben ik richting de security gelopen. Heel apart eigenlijk, maar elke keer als ik vlieg, word ik er altijd tussen uitgepikt en moet ik extra gefouilleerd worden. Alsof ik eruit zie als een terrorist.

Eenmaal door de security heen ben ik nog snel ff ergens wat drinken gaan halen voor tijdens mijn eerste vlucht. Want jaja, ik schrijf dit terwijl ik halverwege mijn eerste vlucht zit richting Atlanta. 

De hele vlucht was perfect tot een uurtje geleden. Het vliegtuig zit niet zo vol en ik zit helemaal achterin bij het raampje. Toen besloot een ouwere man om voor mij te gaan zitten en zijn stoel lekker ver naar achteren te zetten. Echt helemaal top meneer! :(. Hij ziet toch dat ik langere benen heb dan gemiddeld en dat ik nu opgekropt zit. Maar oké, ik besluit maar om hem op z'n schouder te tikken en te vragen of hij zijn stoel naar voren wil zetten --> SLAAPT IE! Ik zet me d'r overheen want ik zag dat er eten aankwam, en eten is altijd goed. Ik kreeg een dienblad met van alles en nog wat, heerlijk was het. Ik had het dienblad op zo'n uitklaptafeltje staan. Maar toen het eten op was en het dienblad weg, kon ik mijn tafeltje niet meer dicht klappen. Dus ff voor de duidelijkheid: Ik zit, met die gigantische benen opgekropt vanwege die stoel en die k*ttafel niet echt comfortabel meer.

Maar d'r zijn ook positieve dingen, zoals de leuke films en series die er op het schermpje voor me klaar staan. En natuurlijk het prachtige uitzicht. Ik vind vliegen één van de mooiste en leukste dingen om te doen. Het geeft me altijd zo'n gevoel dat ik de hele wereld aan kan, dat niks me meer kan tegenhouden. Zo heerlijk als je boven die wolken hangt, daar geniet ik nou echt van! Ik zie nu op m'n schermpje dat ik nog 5 uur en 44 minuten te gaan heb. Maar hopen dat die man snel wakker wordt, om hem ff op het matje te roepen over zijn asociale gedrag.

Maak je reisblog advertentievrij
Ontdek de voordelen van Reislogger Plus.
reislogger.nl/upgrade

Foto’s

1 Reactie

  1. Nol Wijnholds:
    2 september 2017
    Toen ik je een paar weken geleden vroeg of je ook een reis blog ging schrijven, wist je dat nog niet. Je was niet zo goed daarin, zei je. Goed dat je het het toch bent gaan doen, want ik vind dat je het echt wel kunt.
    Mooi en boeiend verhaal hoor . Ik kijk al uit naar het volgende. Inmiddels goed aangekomen, begreep ik. Nu maar veel nieuwe indrukken op doen van een nieuwe wereld met even zo vele uitdagingen.
    Dikke knuffel van mij.